Niezależnie od tego, czy Twoja łazienka jest mała, czy posiadasz w swoim domu pokój kąpielowy z prawdziwego zdarzenia, bardzo ważne jest zadbanie o odpowiednią wentylację. Dzięki niej możesz uniknąć pleśni lub groźnych dla zdrowia grzybów.
Łazienka, podobnie jak kuchnia, jest miejscem, gdzie zbiera się bardzo dużo pary wodnej. Jeśli nie zadbasz o odpowiednią wentylację, może ona osiadać na ścianach, suficie oraz płytkach. Niestety jest to idealne środowisko do rozwoju grzybów i pleśni, ponieważ dodatkowo w łazience jest dość ciepło.
Para wodna, która nie ma gdzie „uciec”, skrapla się na ścianach, ale również meblach łazienkowych. Ciągła obecność wody na powierzchni ścian jest niebezpieczna dla całego budynku, ponieważ ściany bardzo szybko absorbują wilgoć. Cyrkulacja powietrza w łazience jest więc wyjątkowo ważna.
Podczas projektowania łazienki warto również pomyśleć nad otworami wentylacyjnymi w drzwiach. Nadal można znaleźć modele z tradycyjną kratą wentylacyjną na dole. Montuje się ją w dolnej części skrzydła drzwi i według wymogów budowlanych powinna mieć minimum 220 cm³. Jeśli w łazience znajduje się piecyk gazowy, często wielkość kratki wentylacyjnej może być sprawdzana w trakcie kontroli gazowników. Kratka wentylacyjna ma jednak swoje wady – nie wygląda estetycznie, a także często trzeba ją czyścić z kurzu.
Innym wyjściem jest wykonanie specjalnego wycięcia pod drzwiami. Właściciele zwierząt uważają takie rozwiązanie za niezbyt udane, ponieważ ciekawski czworonóg będzie próbował dostać się do zamkniętej łazienki, wkładając w otwór wentylacyjny swoje łapki. Jeśli jednak nie masz zwierzęcia w domu, to możesz zdecydować się na wykonanie wycięcia zamiast montowania klasycznej kratki wentylacyjnej w drzwiach. Pozwala ono na swobodną cyrkulację powietrza w pomieszczeniu. Powinno mieć wysokość co najmniej 2,5 cm i zajmować większą część szerokości skrzydła. Co ważne, wycięcie wygląda bardzo minimalistycznie i elegancko oraz zwalnia nas z obowiązku czyszczenia kratki wentylacyjnej.
Przy drzwiach łazienkowych również można zauważyć rozwiązanie w postaci tulei– one również zapewniają odpowiednią wentylację, a jednocześnie nie zbierają tak wiele kurzu, co wcześniej wspomniane kratki wentylacyjne. Aby zwiększyć ich estetykę, do tulei montowane są nakładki, które można dopasować również do koloru skrzydła. Ich średnica (zarówno tulei, jak i nakładek) nie powinna być mniejsza niż 5 cm.
Bardziej nowoczesne i designerskie drzwi łazienkowe zamiast wycięć mają szczeliny wentylacyjne. Dzięki nim drzwi łazienkowe praktycznie niczym nie różnią się od tych prowadzących do innych pomieszczeń. Szczelinę maskuje się w skrzydle drzwiowym – wygląda jak część dekoracji lub konstrukcji, przez co jest jeszcze bardziej niewidoczna. Ponieważ stosuje się ją na całą szerokość drzwi (80% ich szerokości) sprawdzi się jako zamiennik dla tulei lub wycięcia pod drzwiami.
W niewielkich łazienkach, w których bardzo szybko zbiera się duża ilość pary wodnej, sprawdzi się wentylator wyciągowy. To urządzenie elektryczne jest montowane tuż przy kratce wentylacyjnej. Nie można jednak stosować go w momencie, kiedy w łazience znajduje się podgrzewacz lub kocioł gazowy, posiadający otwartą komorę spalania.
Wentylator będzie odpowiedni do domu jednorodzinnego, ponieważ w blokach łazienka podłączona jest do zbiorczego kanału wywiewnego. Oznacza to, że pozbędziesz się z łazienki wilgotnego powietrza, ale może ono dostać się do innych pomieszczeń połączonych z tym kanałem. Przy wentylatorze elektrycznym należy wybrać odpowiednią średnicę króćców przyłączeniowych – najczęściej odpowiadają one kanałom 100 oraz 500 mm. Używane są również wentylatory osiowe, o nieco prostszej budowie.
W wielu łazienkach jest stosowana również wentylacja grawitacyjna. Napływ świeżego powietrza oraz wypływ tego wilgotnego, „zużytego” odbywa się za sprawą działania siły wyporu. Otwór wywiewny musi być umieszczony pod sufitem. Posiada on kratkę wentylacyjną, a jej górna część musi być umieszczona minimum 15 cm od sufitu. Nie warto montować w niej dodatkowych zabezpieczeń w postaci siatek chroniących przed owadami, ponieważ może to znacznie utrudnić wypływ gorącego powietrza.
