Artykuł sponsorowany
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść artykułu i osobiste poglądy autora.
W domu mogą pojawić nieproszeni goście, czyli… robaki. Z pozoru nieduże i niegroźne, ale czy na pewno? Pogryzienia, reakcje alergiczne, leżące w domu martwe ciała dorosłych osobników – czy znasz taką sytuację? A może miałeś nieprzyjemną okazję w niej uczestniczyć?
Pojawia się wtedy bardzo dużo pytań: Skąd się wzięły robaki w domu? Gdzie ich szukać? Jak się ich skutecznie pozbyć? Czy są groźne dla życia i zdrowia ludzi i mieszkających z nami zwierząt?
Walka jest niełatwa, ale możliwa do wygrania. Wystarczy tylko wiedzieć, jak się do niej przygotować i na co zwrócić szczególną uwagę? Przeczytaj artykuł, by dowiedzieć się więcej.
Pluskwy są owadami o długości ciała mieszczącej się w granicy od 4 mm do 6 mm oraz około 3 mm szerokości. Owalne ciało koloru czerwono-brązowego jest mocno spłaszczone. Czułki owada służą do szukania ciepła i zapachu żywiciela. Dodatkowo pluskwy są bardzo wytrzymałe i bardzo szybko się rozmnażają. Gnieżdżą się w różnego typu szparach i ciemnych zakamarkach. Lubią ciepło. Najczęściej spotykane są w stelażu łóżka, można je jednak znaleźć również w różnego rodzaju szczelinach podłóg i ścian, listwach przypodłogowych, pod tapetami, boazerią, w tapicerowanych meblach czy też pod ramami obrazów.
Samica pluskwy składa jaja, z których powstaje lawa, a na następnie dorosły osobnik. Pluskwy żywią się co kilka dni ludzką krwią i atakują ofiarę w nocy. W sytuacji braku żywiciela pluskwa domowa zapada w hibernację w celu przetrwania niekorzystnych dla niej warunków. Charakterystycznym ugryzieniem dla pluskwy jest wykonanie trzech ugryzień, po których mogą pozostawać małe i swędzące czerwone kropki.
Do domowych sposobów należy zaliczyć stosowanie olejków eterycznych tj. olejek lawendowy lub miętowy w formie oprysków oraz herbata piołunowa rozłożona w różnych zakamarkach mieszkania. Metodą mającą na celu zwalczanie tych owadów jest przede wszystkim dezynsekcja. Ze względu na dużą odporność osobników zabieg niekiedy należy powtórzyć w celu całkowitego wyeliminowania robaków.
Rybiki cukrowe to bezskrzydłe owady o długości ciała mieszczącej się w granicy między 13 mm a 25 mm. Rybik cukrowy ma srebrzysty kolor ciała, czułki, a na końcu odwłoka szczecinki. Samice rybików cukrowych składają jaja, z których powstaje larwa i dorosły osobnik żyjący od 2 do 8 lat. Te robaki domowe lubią miejsca, w których panuje wilgoć, miejsca ciemne i ciepłe, nie lubią natomiast światła, a ze względu na prowadzony przez nie nocny tryb życia najczęściej spotykane są w łazienkach i kuchniach.
Rybiki uwielbiają skrobię i produkty na bazie cukrów złożonych. Przysmakiem robaków są resztki jedzenia oraz produkty zawierające celulozę ze względu na zdolność rozkładania celulozy (książki, tapety, papier toaletowy).
Naturalnymi wrogami rybików cukrowych są m.in. skorki i pająki. Metodami domowymi zwalczającymi robaki są olejki eteryczne: lawendowy, cytrynowy. Można je zwalczać również za pomocą gotowych środków chemicznych.
Mrówki faraona określane są również jako „mrówki faraonki” lub po prostu „faraonki„. Osiągają długość ciała od ok. 2 mm do 2,5 mm. Samce są koloru czarnego, a robotnice jasnożółtego lub brązowo-czerwonego. Mrówki faraonki lubią zamknięte, ciepłe i wilgotne miejsca. Spotykane są w łazienkach i kuchniach oraz szczelinach. Samice składają jaja, z których rozwijają się dorosłe osobniki.
Te insekty domowe żywią się znalezionym w domu pożywieniem, a żywność, z którą miały kontakt,nie nadaje się już do spożycia. Gdy nie mogą znaleźć pożywienia, gryzą napotkane organizmy żywe. Ponadto te czarne robaki, ze względu na przenoszone choroby, bolesne ugryzienia i wywoływane reakcje alergiczne, stanowią zagrożenia dla ludzkiego zdrowia. Ze względu na przenoszone bakterie i wirusy mogą powodować groźne choroby, takie jak czerwonka i gruźlica.
Można się ich pozbyć stosując środki chemiczne, takie jak specjalne spraye, trutki i proszki, które zmieszane z pożywieniem zanoszone są przez mrówki do wnętrza gniazda.
Karaluch jest owadem o długich czułkach, należącym do rzędu karaczanów. Innymi stosowanymi w życiu określeniami są „karaczan pospolity” i „karaczan wschodni„. Osiągają długość ciała od ok. 20 mm do ok. 29 mm. Ich ciała są błyszczące, ciemnego koloru. Posiadają skrzydła, mimo to jednak nie latają. Te robaki żyją w ciepłych i wilgotnych miejscach, dlatego często można je znaleźć w pomieszczeniach mieszkalnych i piwnicach, a miejsca takie jak wysypiska śmieci i kanały ściekowe są dla nich równie doskonałym miejscem bytowania.
Robaki w domu przyciąga żywność pochodząca z resztek jedzenia. Bardzo ważne jest odpowiednie dbanie o czystość, szczególnie budynków i bloków, w których znajdują się zsypy, w których znajdują idealne warunki do życia i tworzenia gniazda, tj. pożywienie, wilgoć i odpowiednia temperatura. Aby przetrwać potrafią zjeść siebie nawzajem! Są wszystkożerne i potrafią dostosować się do niekorzystnych warunków. Dodatkowe zagrożenie stanowi możliwość przenoszenia przez nie groźnych chorób: czerwonki, cholery czy gruźlicy. Są źródłem licznych reakcji alergicznych. Są wyjątkowo odporne na niekorzystne czynniki, a dodatkowym minusem dla ludzi jest to, że się szybko uodparniają. Samica składa jaja, z których powstają larwy, a z nich dorosłe osobniki.
Sposobem na pozbycie się tych niechcianych gości są środki owadobójcze, specjalne pułapki i trutki oraz zadymianie. Walka z tymi owadami jest długa i trudna, ale możliwa do wygrania.
Najczęściej określeniem „mole spożywcze”, „mól spożywczy” określa się owady uskrzydlone należące do motyli, przedstawicielami których są gatunki takie jak omacnica spichrzanka i mklik mączny – najczęstsze szkodniki magazynów zbożowych.
Określeniem „mole ubraniowe”, „mol odzieżowy”, „mól ubraniowy” określa się mniejszego od mola spożywczego, uskrzydlonego motyla, a gatunkiem będącym jego przedstawicielem jest mól włosienniczek.
Mole spożywcze w domu pojawiają się głównie przez przyniesienie ich z zakupami, w zanieczyszczonych nimi produktach spożywczych, takich jak produkty sypkie, do których należy zaliczyć głównie produkty mączne oraz kasze, otręby, cukier i orzechy. Mole składają jaja, z których wykluwają się gąsienice, zdolne przegryźć plastikowe opakowania produktów spożywczych, w których znajduje się pożywienie.
W domu robaki te lubią miejsca ciemne. Ich obecność można rozpoznać po tym, że zanieczyszczone przez nie produkty spożywcze zawierają ich jaja i pozostawione przez nie odchody, pełzające, białe larwy i dorosłe osobniki, jak również dorosłe, ale już martwe osobniki. Ich larwy można spotkać także na blatach kuchennych. Te latające robaki prowadzą przede wszystkim nocny tryb życia.
Domowymi sposobami na pozbycie się moli spożywczych jest dokładne umycie szafek kuchennych wodą z dodatkiem octu i olejku o zapachu lawendy, której po prostu nie znoszą. Tak samo nie znoszą zapachu farby drukarskiej i mydła. Produkty spożywcze należy trzymać w szklanych lub plastikowych pojemnikach, by ograniczyć rozprzestrzenianie się szkodników. Inne sprawdzone sposoby na pozbycie się tych robaków z domu to wysoka temperatura rzędu 50-52 °C lub wymrażanie w temperaturze –15 °C.
Mole ubraniowe są szkodnikami, których larwy żywią się materiałami zawierającymi bawełnę, futro, moher, a także zawierającymi w składzie dodatki materiałów sztucznych. Domowym sposobem na pozbycie się robaków jest lawenda w postaci kwiatów, suszu lub olejków eterycznych. Stosowanym środkiem, ze względu na intensywny zapach, jest również naftalina.
Jaja, larwy, leżące osobniki lub ich odchody – ślady wskazujące na niechcianych lokatorów mogą być różne. Robaki ze względu na dogodne warunki panujące w domu potrafią się bardzo szybko rozmnażać i rozprzestrzeniać. Ulubionymi miejscami są miejsca ciepłe, ciemne oraz takie, które znajdują się w niedalekiej odległości od żywiciela. Najczęstszymi takimi miejscami są więc łazienki, kuchnie i znajdujące się w nich szafki kuchenne, sypialnie oraz wszelkiego rodzaju szpary i zakamarki domu, dlatego należy zwracać szczególną uwagę na odpowiednie przechowywanie produktów spożywczych, pozostawione w domu resztki organiczne, czystość pościeli, ubrań, szafek itp.
Zdarza się jednak, że źródłem pojawiających się w domu robaków nie jest niezachowanie czystości pomieszczeń i mebli w nim się znajdujących, a przypadkowe przyniesienie robaków z zanieczyszczonymi produktami ze sklepu, na ubraniach, butach czy pozostawionych na ziemi rzeczach. Szczególnie groźne i niebezpieczne są robaki przenoszące groźne infekcje i choroby zagrażające zdrowiu i życiu, zwłaszcza pluskwy, karaluchy czy też mrówki faraona. Robaki ze względu na niewielkie rozmiary wybierają miejsca trudno dostępne dla człowieka, czyli listwy przypodłogowe, szczeliny i zakamarki ścian i mebli. Często domowe metody są niewystarczające i mało skuteczne, by na dobre pozbyć się z domów niechcianych lokatorów. Metodami dotarcia do najmniejszych i trudno dostępnych miejsc, w których robaki zagnieździły się już na stałe, jest metoda wykorzystująca zamgławianie ULV. Zabieg polega na rozprowadzeniu w pomieszczeniu zimnej i gęstej mgły, skutecznie docierającej w trudno dostępne miejsca, a jego zaletą jest bezpieczeństwo dla ludzi, jak również zwierząt mieszkających w domu wspólnie ze swoimi właścicielami.
Bądźmy czujni, dbajmy o nasze domy, by nieproszeni goście nie mieli okazji i nie chcieli zamieszkać w nich razem z nami.
Zdjęcia: materiał Partnera.
